روز چهارشنبه ۱۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ نشست نقد و بررسی کتاب ترجمه تنهایی، یکی از آثار صفی یزدانیان، نویسنده و منتقد برجسته سینما در سالن اجتماعات شهید فلاحت‌پور دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر برگزار شد. این رویداد فرهنگی در قالب ششمین دوره طرح ملی «فصل سخن»، به همت معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد هنر و انجمن علمی سینما دانشگاه هنر برگزار شد و با استقبال چشمگیر دانشجویان و علاقه‌مندان سینما همراه بود.

در این نشست، صفی یزدانیان دانش‌آموخته رشته سینما از دانشگاه هنر، ضمن بیان فرآیند نگارش مقالات کتاب و دغدغه‌های شخصی‌اش در مواجهه با آثار فیلم‌سازان بزرگ، به پرسش‌های تخصصی حاضران درباره مضمون و نگاه فلسفی نهفته در نوشته‌های خود پاسخ داد.
در بخشی از این نشست، یکی از حاضران به نقل از مقدمه کتاب از او پرسید: در ابتدای کتاب اشاره کردید که هر یک از این مقالات برای شما مثل یک نامه عاشقانه‌ است؛ رویکردتان در نوشتن درباره فیلم‌ها چگونه است؟
یزدانیان در پاسخ گفت که نگاه او به نوشتن درباره فیلم، صرفاً تحلیلی یا آکادمیک نیست، بلکه تلاشی است برای برقراری یک رابطه احساسی و زیباشناختی با اثر، نوعی گفت‌وگوی صمیمانه با فیلم که اغلب جنبه شخصی و حتی شاعرانه دارد.

در ادامه، درباره مقاله «آفریدن آزادی» درباره فرانسوا تروفو از او پرسیده شد که: با توجه به دعوای تاریخی بین تروفو و گدار، شما کدام‌سو می‌ایستید؟
یزدانیان در پاسخ با تأکید بر اینکه این جدال نماد دو شیوه متفاوت از سینماست، گفت: من بیشتر با تروفو هم‌دل‌ام، چون به باورم تروفو سینما را برای زندگی می‌خواست و گدار زندگی را برای سینما.
همچنین در پاسخ به پرسشی درباره مواجهه‌اش با مفاهیم «ایمان» و «گناه» در آثار اینگمار برگمان، یزدانیان اظهار داشت: برگمان با تمام تردیدهایش، عمیق‌ترین پرسش‌ها را درباره رنج، ایمان، گناه و نجات طرح می‌کند؛ او بیشتر از هر فیلم‌سازی در جستجوی خداست، نه انکارکننده‌اش.
کتاب ترجمه تنهایی مجموعه‌ای از مقالات تأمل‌برانگیز درباره سینما و سینماگران است که از منظر فردی، زیبایی‌شناختی و گاه فلسفی به آثار مطرح تاریخ سینما می‌نگرد و توانسته جایگاه خود را در میان دوست‌داران جدی سینما تثبیت کند.