Page 139 - Book Barandeie Har Monazereh Bash
P. 139

‫فؤل شهم‪ :‬ا ‌نها را امن ان ‪187 /‬‬

                        ‫‪ .1‬از بیان شوخیهای خشک و مصنوعی خودداری کنید‬

  ‫من اا مربی رسانه‪ ،‬ت ج واکر موافقم‪ :‬هیچ‌وا جمله‌ای را ایا ایین کلمیات شیروم نکنیی‬
‫«ا ن م خواهم یی داسیتان خنی ‌دار برایتیان ا یییم»‪ .‬اصیا‪ .‬اصیا ایین کیار را نکنیی ‪ .‬ایه‬
‫جمله‌سازی خه یا عجی در اات ای شوخ نیاز نید ایین همیان جیایی اسی کیه‬
‫کم ی م میرد‪ .‬اگر داسیتان داویی کیه ایهنظیر شیما خنی ‌دار اسی ‪ ،‬فقیط ان را ا یی ی و‬
‫ا ذاویی مما ی تؤیمیم ا ییرد کیه اییا وااعیا خنی ‌دار اسی ییا نیه‪ .‬خیلی زود متوجیه‬

                               ‫م شیی ‪ ،‬اگر فکر کنن داستان شما خن ‌دار نید ‪.‬‬
‫زیمر م نیید که شای بهتر ااش ا ل از استفاد از شیوخ هیا ییا داسیتان‌های کوتیا ‪،‬‬
‫ان‌هیا را ووی افیرادی ازمیای کنیی کیه می شناسیی و ایه ا ‌نهیا اعتمیاد داویی تیا ب ینیی اییا‬
‫همانا ر که شما فکر م کنی ‪ ،‬خن ‌دار هدیتن ییا نیه‪ .‬شیوخ هیا و داسیتا ‌نهای خیود را‬
‫تمرین کنی ‪ .‬ا ‌نها را کاما ال ااشی تا اتوانی ا ‌نها را ای ون ن یا کیردن ایه یادداشی ‌ها و‬
‫ایا کمی تغی یر در یول و ع ارت‌هیا بییان کنیی ‪ .‬چراکیه براسیاس گفتیه ایاووت‪ ،‬هییچ چییز‬
‫خن ‌داری در این نید که ی سمنران تنها اا ص ای یکنواخ و ا ون ن ا کردن ایه‬
‫مما ‪ ،‬متن را اموان ! م توانی ب ینی که چ ونه چیزی که ا ا ی شوخ یا داسیتان‬
‫سی و شییرین ایهنظیر می رسیی ‪ ،‬جلیوی چهی ‌متان ایه چییزی خهی و بییووث ت ی یل‬

                                 ‫م شود و درنهای ‪ ،‬ملل ی وراه اه زمین م افت ‪.‬‬
‫از بهتییرین را ‌هییا بییرای جلییوگیری از مؤیینوع اییهنظییر رسییی ن‪ ،‬ال تییه اییین اسیی کییه‬
‫شوخ های خود را ا ‌ه یر خودجوش بیان کنی ‪ .‬اگر شوخ شما همیان لحظیه ایه ذهنتیان‬
‫رسیی اسی ‪ ،‬پیس نمی توانی ایهنظیر امیاد و تکیراری بیایی ! امیا اگیر ایرار اسی شیوخ ییا‬
‫داستان را اماد کنی ‪ ،‬اای اه نق ه‌ای برسی که داستانتان را ا ‌هخیبی تمرین کرد ‌ای ‪ ،‬امیا‬
‫اه ی از ان استفاد نکنی که ان را اه چیزی مانن یی اسیکری وایات ت ی یل و از بیر‬

                                                                     ‫تکرار کنی ‪.‬‬

                                              ‫‪‬‬

‫ای ‌نها اوانین من برای استفاد از شوخ در سمنران ها یا م ا لات بودن ‪ .‬در یال ‪-‬‬
‫که علم مهمؤ در په ا رت خن وجود دارد‪ ،‬اما ا عا هیچ علمی بیرای ایین وجیود‬
‫نی ارد کیه دایقیا چیه چییزی ااعیث خن یی ن هرکی ام از میا می شیود‪ .‬ایین موویوم کیاما ایه‬
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144