یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ

مى آزارد مرا هرچه ایشان را بیازارد

جلسه صد و یکم

دفتر سی و سوم: آزار نیکان – قسمت هشتم– چهار‌شنبه 1/10/1400 – 17 جمادی الاول

در صد و یکمین  جلسه از درسگفتار پرده پوشانی، پرده انداز، دکتر پایداری، قسمت هشم از سی و سومین دفتر با عنوان آزار نیکان پیرامون عبارت یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ آغاز نمودند و به شرح و تفسیر پرداخت که اهمّ روایات طرح شده در این جلسه به ترتیب زیر می باشد:

از محمّد بن اورمه، از حسين بن على، از برخى اصحاب از حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام منقول است كه آن جناب فرمودند:

زمانى كه حضرت ابراهيم عليه السّلام در آتش انداخته شد حقّ عزّ و جلّ به آتش وحى نمود: به عزّت و جلال خود سوگند اگر او را آزار دهى تو را عذاب خواهم نمود.

و نيز امام عليه السّلام فرمودند: وقتى خداوند فرمود:

يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِيمَ‏ (اى آتش بر ابراهيم سرد و سالم باش) چنان آتش خنك و سرد شد كه تا سه روز احدى نتوانست از آن استفاده ببرد آب ايشان را در اين مدّت گرم ننمود.

(علل الشرائع / ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ج‏1 ؛ ص141)

 از خطبه‏ هاى آن حضرت است در ابتداى حكومتش‏

خداى متعال كتابى هدايت كننده نازل كرد، كه خير و شرّ را در آن كتاب بيان كرد، پس راه خير را انتخاب كنيد تا هدايت شويد، و از بدى روى برگردانيد تا در راه مستقيم قرار گيريد. واجبات! واجبات! آنها را به پيشگاه خداوند ادا كنيد تا شما را به بهشت برسانند.

خداوند چيزهايى را كه بر شما مجهول نيست حرام كرد، و چيزهايى را كه در آن عيبى نيست حلال كرد، و حرمت مسلمان را بر آنچه داراى حرمت است برترى داد، و حقوق مسلمانان را در جاهاى خود به سبب اخلاص و توحيد محكم ساخت.

پس مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او سالم باشند مگر براى حق، و آزار مسلمانان جايز نيست مگر امر واجبى در كار باشد. بر مسأله‏اى كه همگانى است و نيز مختصّ به هر يك از شماست و آن مرگ است پيشى گيريد،

زيرا مردم پيشاپيش شما (به راه آخرت رفته) اند، و قيامت هم از پشت سر شما را مى‏راند. خود را سبك كنيد تا ملحق شويد، كه رفتگان را نگاه داشته و چشم به راه فعلى‏ها هستند.

از خدا نسبت به بندگان و شهرهايش پروا كنيد، زيرا داراى مسئوليت هستيد حتى نسبت به زمينها و حيوانات، و خداوند را اطاعت كنيد و از نافرمانى او بپرهيزيد. چون خير را مشاهده كنيد آن را از دست مدهيد، و چون شرّ را ببينيد از آن روى برگردانيد.

(نهج البلاغة / ترجمه انصاريان ؛ متن ؛ ص154)

 امام عليه السّلام (در باره نيكى) فرموده است‏

برادر (دوست) خود را با نيكى سرزنش كن (بجاى سرزنش باو نيكى نما تا شرمنده شود چون شرمندگى از هر سرزنش اثرش بيشتر است) و بدى او را با بخشش بر او بر طرف گردان (زيرا بخشش موجب دوستى است و بدى در برابر بدى سبب زياده كردن دشمنى، در قرآن كريم س 23 ى 96 مى‏فرمايد: «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ» يعنى آزار و بدى «امّت» را بآنچه نيكوتر است دفع كن).

(ترجمه و شرح نهج البلاغة (فيض الإسلام) ؛ ج‏6 ؛ ص1165)