زندگینامه ی شهید رجایی
شهید رجایی در سال 1312 هجری شمسی، در قزوین متولد شد. در سن 4 سالگی از نعمت داشتن پدر محروم گردید و تحت تکفل مادری مهربان قرار گرفت. در سال 1327 به تهران مهاجرت کرد و سال بعد وارد نیروی هوایی شد. در مدت 5 سال خدمت در نیروی هوایی، دوره ی متوسطه را با تحصیل شبانه گذراند. در سال 1335 به دانشسرای عالی وارد شد و دوره ی لیسانس خود را در رشته ی ریاضی به پایان برد و به سمت دبیر ریاضی در وزارت فرهنگ استخدام گردید.
در اردیبهشت ماه 1342 به علّت فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم طاغوت دستگیر و 50 روز زندانی گردید. پس از آزادی با شهید باهنر به سازماندهی مجدد هیأت مؤتلفه پرداخت و داوطلبانی را به جبهه ی فلسطین اعزام کرد. پس از بازگشت در سال 1353 دستگیر شد و دو سال در زندان‌های انفرادی رژیم پهلوی انواع شکنجه‌ها را تحمل نمود.
شهید رجایی در سال 1358، مسؤولیت وزارت آموزش و پرورش را به عهده گرفت و به دنبال تمایل مجلس در تاریخ 18/5/1359 به عنوان نخستین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران به مجلس معرفی و با رأی قاطع به نخست‌وزیری انتخاب شد و با عزل بنی‌صدر از جانب امام، به عنوان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران معرفی گردید و سرانجام در هشتم شهریور ماه 1360 توسط ایادی دشمنان انقلاب به فیض رفیع شهادت نائل آمد. اگر بخواهیم بهتر و دقیق‌تر به زندگی شهید رجایی نگاه کنیم‌، چیزی که بیشتر به چشم می‌آید، سخت‌کوشی اوست. شهید رجایی پس از آنکه از نعمت پدر محروم گردید، برای تأمین زندگی خود و خانواده از هیچ تلاشی فروگذار نکرد. او با انجام کارهای به ظاهر کم ارزشی چون دستفروشی و ... روزها را می‌گذراند و شب‌ها وقت خود را صرف درس خواندن می‌کرد؛ زیرا هدفی با ارزش در مقابل او قرار داشت و او را در راهی که انتخاب نموده بود مصمم‌تر می‌کرد. زندگی افرادی چون شهید رجایی می‌تواند الگویی مناسب برای ما باشد؛ ما که شاید لحظه‌ای نتوانیم تصور چنین شرایطی را برای خود داشته باشیم. امّا از همه مهم‌تر این است که او با تلاش و کوشش خود توانست سرانجام در برهه‌ای حساس از انقلاب نقش مهمی ایفا نماید و در عرصه ی علم و عمل به چهره‌ای نمونه و ماندگار بدل گردد.
زندگینامه ی شهید دکتر محمدجواد باهنر
شهید حجت‌الاسلام دکتر محمدجواد باهنر در سال 1312 هجری شمسی در خانواده‌ای پیشه‌ور در شهر کرمان به دنیا آمد.
پس از اخذ دیپلم در سال 1332 به قم رفت و سطوح عالی علوم اسلامی را در حوزه ی علمیه ی قم سپری نمود؛ فقه را در محضر مرحوم آیت الله بروجردی؛ اصول را در محضر امام خمینی (ره) و تفسیر و فلسفه را نزد مرحوم علامه طباطبایی فرا گرفت و سپس به تحصیلات دانشگاهی رو آورد و در دو رشته ی علوم تربیتی و دکترای الهیات از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
شهید باهنر در اسفند ماه 1342 پس از ایراد سخنرانی‌هایی در مسجد هدایت، الجواد و حسینیه ی ارشاد، به مناسبت سالگرد حادثه ی فیضیه دستگیر و به زندان‌های کوتاه‌مدت محکوم شد و از سال 1350 ممنوع المنبر گردید.
وی در سال 1357 به فرمان امام به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد و به دنبال انتخاب شهید رجایی به سمت رئیس جمهوری، به عنوان نخست‌وزیر دولت رجایی انتخاب شد.
بی‌شک خلوص در عمل و صفا و صمیمیت نهفته در اعمال آن شهیدان والامقام، باعث گردید که علی‌رغم کوتاهی مدت صدارت، نامشان همواره در تاریخ پر افتخار این مرز و بوم جاودانه بماند.
ارزیابی مقام معظم رهبری از حادثه ی شهادت رجایی و باهنر
مقام معظم رهبری، یک ‏سال بعد از شهادت مظلومانه ی شهیدان رجایی و باهنر، در مورد ارزیابی این حادثه می‏فرماید: «ما امروز از این حادثه درس می‏گیریم که ضد انقلاب برای پیشبرد اهداف خودش، حاضر است چهره‏هایی به قداست رجایی و باهنر را به آن شکل فجیع نابود کند. ما می‏فهمیم که ضد انقلاب با چهره‏های منافقانه‏ای حاضر است در همه جا و حتی اتاق کار شهید رجایی نفوذ کند و به این وسیله، جنایتی را انجام دهد؛ در صورتی که شهید، با همه ی زیرکی و هوشیاری او را نشناسد و چهره ی منافقانه ی او را نتواند تشخیص دهد. ما این حادثه را در تاریخ گذاشتیم، امّا یک بایگانی بسته و متروک نیست؛ بلکه هر لحظه در مقابل چشم ماست و باید از آن عبرت بگیریم و همچنان که بارها گفتیم، خودمان را برای سرنوشت افتخارآمیز و غرورآمیز این دو شهید عزیز آماده کنیم».

شهید محمد علی رجایی: مردم ما از کمبود ها و کسریها گله ندارند، آنچه مردم را می آزارد و صدایشان را در می آورد وجود تبعیضات ناروا و سوء استفاده از بیت المال است و بس!