دعای صباح دعایی که حضرت امیرالمومنین (ع) بعد از دو رکعت نماز فجر می‌خوانده و به گفته علمای شیعه بلندترین مضامین حکمى، عرفانى و کلامى را در قالب الفاظ و عبارات ادبى بیان کرده است. علمای دینی به جهت اهمیت مضامین این دعا، شرح‌های بسیاری بر آن نوشته‌اند.
امام علی (علیه السّلام) میفرماید: لایرجون احد منکم إلا ربّه ولایخافن إلا ذنبه .{نهج البلاغه حکمت 82. هیچ یک از شما جز به پروردگار خود امید نبندد و جز از گناه خود نترسد.

طبق نقل مجلسی در بحارالانوار، حضرت علی(ع) این دعا را در روز پنج شنبه 11 ذی الحجه سال 25 قمری به دست مبارک خود نوشتند.