حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب،ملقب به اسدالله،اسد رسول الله وسیدالشهدا،عموی پیامبر اکرم(ص)و ازشهدای اُحُداست.حمزه ازحامیان مهم دعوت پیامبر اکرم(ص)بودوگفته‌اندکه اوحتی در زمانیکه هنوزمسلمان نشده بودازپیامبردرمقابل مشرکان حمایت میکرد.اویکی از شخصیتهای بزرگ درتاریخ اسلام بودکه درراه قرآن ودفاع از اسلام فداکاری وایثار رابه حداعلی رسانیدودر شرایطی که توحیددرمقابل شرک وخداپرستی درمقابل بت پرستی قرارگرفته بودوپیامبر اسلام به یاران صدیق وحامیان مخلص و دلسوزنیازمندبود،به یاری‌اش شتافت، حمزة بودکه مانندامام علی(ع)در مقابل پرچم شرک،لوای توحیدرابرافراشت وتعهدوایمان  خویش رادرصحنه‌های جنگ متجلی ساخت.او درسخت‌ترین وخطرناک‌ترین وضعیت جنگ،که حتی بعضی از یاران نزدیک پیامبرمعرکه را ترک کرده،به قله کوه‌ها وشیار دره‌هاپناه میبردند، دلیرانه مقاومت نمود،نه با یک دست که با دو شمشیروباهردودست ازرسول خدادفاع کردوبا سپرقراردادن وجودخویش،حملات پیاپی دشمن را که متوجه جان آن حضرت بود،درهم شکست تااینکه بافجیع‌ترین وضع در غزه احد،بدست وحشی بن حرب،غلام حَبَشی دختر حارث بن عامربن نَوْفَل به شهادت رسید.