ابوالحسن خرقانی گفت: چون خویشتن را با خدا بینی وفا بود و چون خدا را با خویشتنبینی فنا بود. ز تو گر تفقد و گر ستم، بود آن عنایت و این کرمهمه از تو خوش بود ای صنم چه جفا کنی چه وفا کنی(هاتف اصفهانی)